Als je slim bent kun je goed twijfelen. Dat is mooi, want het twijfelen is voordat je een besluit moet nemen een handige vaardigheid. Dan heet het meestal ‘nadenken’ of ‘verstandig zijn’.

Twijfelen heeft daarnaast als voordeel dat je het nemen van het besluit nog even uitstelt. Daarmee geef je jezelf tijd om extra informatie te verzamelen of meningen te horen of ervaringen op te doen. Plus, de voortschrijdende tijd kan ook een deel van het besluit wat jij moet nemen veranderen. Of overbodig maken.

Kies dus pas op het moment dat er gekozen moet worden. Daarvoor nog niet.

Twijfelen nadat je een besluit hebt genomen is een bron van frustratie. Want meestal ga je het besluit dat je nam in twijfel trekken en dan niet goed uitvoeren. En een besluit dat je niet goed uitvoert, wordt niks. Dan is het niks en moet je wat anders kiezen. Waar vast ook weer de twijfel achteraan zal gaan…

Om het twijfelen na het kiezen tegen te gaan is het goed om een paar dingen te weten:

• Zorg ervoor dat je het besluit zo gaat invoeren dat je in stapjes naar een doel gaat, zodat je regelmatig kunt toetsen of je besluit nog goed is;
• Zorg ervoor dat je, zolang je besluit nog goed is, je wilt dat het gaat lukken;
• Zorg ervoor dat je veel mensen vertelt wat je van plan bent te gaan doen.

Plus: meet niet of je al aan het eind van je besluit bent, waar je al het resultaat te zien krijgt, maar meet of je progressie maakt in het besluit uitvoeren. Door op progressie te letten heb je oog voor de voortgang per stap en krijg je regelmatig zicht op dat het goed gaat (dan is er vooruitgang) of dat er wat aan de hand is (dan lukt er wat niet).

Twijfelgenerator numero uno is: “Ik weet niet zeker of ik dit kan…”. Die kun je eenvoudig oplossen door aan te nemen dat dit waar is en dan van de “Ik” een “Duo” of een “Wij” te maken. Veel besluiten uit levensbeschouwelijke categorie zijn helemaal niet geschikt om in je eentje te dragen en uit te voeren. Doe dat dan ook niet.

Het gevolg van twijfelen na het kiezen is meestal aarzelen. Is foute boel.