Je maakt zo’n duizend keuzes per dag. Meestal kleine, zoals wat je gaat aantrekken vandaag en wat je voor ontbijt zult eten.

Niet elke dag, maar toch regelmatig zijn er grote keuzes. Die gaan over je baan, je onderneming, je huis, je relatie, de kinderen of iets anders wat je aan het hart gaat.

Meestal reduceer je het aantal keuzes dat te maken is door vaste gewoontes, rituelen of een redenering die altijd op één en dezelfde optie uitkomt. Alles wat een gewoonte is hoeft niet meer gekozen te worden.

Mijn ontbijt is met fruit, noten en havermout. Elke dag (behalve als ik ergens ben waar dat er niet is).

Het aantal opties dat je per keuze hebt levert een deel van de keuzestress op: veel opties maakt het foutloos kiezen praktisch onmogelijk, want je hebt altijd het gevoel dat je misschien beter iets anders had kunnen kiezen.

Intelligente mensen bedenken meer keuze-opties en zijn daarmee nog meer kandidaat voor keuzestress.

Het hebben van veel opties is geen probleem als je goed kunt kiezen. Met een sterk criterium, dat je brengt van een enorm aantal opties tot één, twee of hooguit drie. Dan wordt het kiezen eenvoudig.

Mooie TED-talk van Barry Schwartz: The paradox of choice.